XIX -wieczna cerkiew w Bonarówce

Wybudowała ją w 1841 r. miejscowa ludność pod kierownictwem cieśli Jana Liski. W 1945 r. zo­stała przemianowana na kościół filialny parafii rzymskokatolic­kiej w Żyznowie pw. Opieki Matki Bożej. Obiekt był wielo­krotnie przebudowywany, ale po remoncie zrębu ścian w latach 1993–1996 odzyskał pierwotny, jednorodny wy­gląd.

Jest to budowla oriento­wana konstrukcji zrębowej z wieżą słupową. Ściany wzmocnione lisicami, pokryte gontem. Bryła trójdzielna: składa się z zamknięte­go trójbocznie prezbiterium, nawy i ba­bińca, do którego dostawiono wieżę z obszernym przedsionkiem. Do prezbiterium (wybudowa­nego z drzewa pochodzącego z wcześniejszej XVII-wiecznej cerkwi) dobudowano dwie zakrystie. Wieża w całości została obita gontem, a na­miotowy dach również wieńczy hełm. Podmu­rówkę osłania gontowy fartuch.

Wnętrze cerkwi zdobi figuralno-orna­mentalna polichro­mia ścienna wyko­nana w 1898 r. przez Pawła Bogdańskiego. W 1933 r. przemalowano ją w prezbiterium, autorem nowych malowideł był Paweł Zaporowski pocho­dzący z Ukrainy. W latach 90. XX wieku staraniem probosz­cza ks. Stanisława Piątka wy­konano gruntowny remont wnętrza, przywracając niektó­re historyczne elementy archi­tektury oraz przeprowadzono konserwację polichromii.

Wśród ikon są m.in.: Wprowadzenie Matki Bożej do świątyni (I poł. XVII w.), rzeźba Chrystusa Zmartwych­wstałego (XVII w.), ambo­na (XIX w.), dzwonek przy drzwiach do zakrystii (1855 rok), krucyfiks (XIX wiek), ornat rzymski (1655 rok). Warto zobaczyć ikonę Pie­ta oraz Namiestnej Pokrow.

Obok kościoła znajduje się cmentarz założony w I poł. XIX w. Z 38 istniejących nagrobków, najstarszy pocho­dzi z 1902 roku. Cmentarz uratowano w 2006 r. dzięki staraniom Rady Sołeckiej w Bonarówce.